ဟိုးအေဝးႀကီးကႀကယ္……

သူက ငါ့ကိုေပးေပးမေပးေပး
ငါ့နွလံုးသားက ရျပီးသား။
မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာေတြ
ျဖစ္ခဲ႔တယ္။
(  ေအာင္ခ်ိမ့္ )

                                                             
မ်က္စိနဲ ့ ႀကည့္တဲ့အရာတိုင္းကို  ျမင္ရလားလို ့ေမးရင္  ႀကည့္ေပမယ့္မျမင္တာေတြလည္း ရွိတယ္လို ့ပဲ  ေျဖရမယ္ထင္ပါရဲ  ့။  အျမင္အာရံုထဲဝင္လာေပမယ့္  စိတ္ျပဴတင္းေတြပိတ္ထားတဲ့အခါဆိုရင္  တစ္ေယာက္ကို  တစ္ေယာက္္  ျမင္နိုင္ႀကမယ္လို ့  က်ေနာ္မယံုပါဘူး။ စိတ္ကိုစိတ္နဲ ့ႀကည့္မွဘဲ  ျမင္လို ့ရတာမို ့  က်ေနာ္က ေတာ့  ဘယ္ေလာက္ပဲေဝးေဝး  ႀကယ္ကေလးကို  ျမင္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ေမတၱာစစ္ရင္ မပူေလာင္ဘူး ၊ေဒါသေတြမပါဘူး  ၊ အတၱေတြမပါေတာ့ဘူး ျဖစ္ရေလျခင္းေတြမပါေတာ့ဘူး ဆိုတဲ႔စကားကို အခုမွ က်ေနာ္ေသေသခ်ာခ်ာ  နားလည္ သြားရေတာ့တာ ။ ႀကယ္ကေလးနဲ႕ က်ေနာ္ ဟာ ဘဝအဆက္ဆက္မွာ  တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္  ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နီးခဲ႔ႀကပါလိမ့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နားလည္ခဲ႔ႀက  ျပီးသားပါလိမ့္လို ့  ေတြးႀကည့္မိရင္  သိပ္ျပီးႀကည္နူးစရာေကာင္းတာပဲ။  က်ေနာ္တို ့ႀကားမွာ ဘယ္လိုအေႀကာင္းအရာေတြကိုမွ  စကားလံုးေတြ ၊ ခြန္အားေတြ ၊စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြကို  ရင္းျပီး ရွင္းျပေနစရာ မလိုခဲ႔ႀကဘူး။

စိတ္ခ်င္းအတူရွိတဲ႔အခါ  ဘာမွထပ္မလိုေတာ့ဘူးလို ့ေျပာရင္း  ဘယ္လို ျပသနာတိုင္းအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အက်ိဳး အေႀကာင္း  တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ  ရွင္းျပဖို ့မလိုပဲ  က်ေနာ့္ေရွ႕ကေန   မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးခဲ႔တယ္။
ဘာျဖစ္လို ့  အဲဒီလို လုပ္နိုင္ရတာလဲလို ့ေမးတဲ႔အခါတိုင္း ႀကယ္ကေလး က်ေနာ့္ကိုျပန္ေမးတတ္တာက "ယံုႀကည္မႈဆိုတာ ဘာလဲ ၊ စိတ္ခ်င္း အျမဲအတူရွိေနတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ" တဲ႔။ အဲဒီေတာ့မွ  ႀကယ္ကေလး  ဆီကေန  က်ေနာ္ရေနတဲ့   စိတ္လံုျခံဳမႈဆိုတဲ႔   စကားလံုးရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကို က်ေနာ့္မွာ တစိမ့္စိမ့္ခံစားျပီး   နားလည္လာခဲ႔ရတယ္။

ႀကယ္ကေလးဆီကေနရတဲ႔   စိတ္လံုျခံဳမႈရယ္ ယံုႀကည္ျခင္းဆိုတာ  ဘယ္လိုအရာဆိုတဲ့အေႀကာင္း  သင္ႀကား ျပသမႈ ရယ္ဟာ ႀကယ္ကေလးဆီကေန  က်ေနာ္ရရွိတဲ႕  အဖိုးမျဖတ္နိုငိတဲ႕လက္ေဆာင္မြန္ေပါ့။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔  သူဆီကေန  စိတ္လံုျခံဳမႈရဖို ့ဆိုတာ   ေလာကမွာ  လူဘယ္နွစ္ေယာက္မွ  ရနိုင္တဲ႔အရာမဟုတ္ဘူး ။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ေတာ့  လူေတြဟာ  တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္ ခ်စ္တယ္လို ့ေျပာျပီးရင္ အတၱေတြနဲ႕ပိုျပီးပူေလာင္ လာႀက ၊မရည္ရြယ္ပါပဲ  တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္ ပိုျပီးပြန္းရွေစႀကတာသာမ်ားတာ။  ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္  ဆိုျပီး  တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္  နာက်င္ေစႀကေအာင္လုပ္ရင္း  ႀကားထဲက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို  ဖ်က္ဆီး ပစ္တတ္ႀကတာ။  တစ္ကယ္ေတာ့လည္း ေလာကမွာ  လူအခ်င္းခ်င္း  စိတ္ဓာတ္ကို rape လုပ္ခံေနႀကရတာပဲ  မ်ားတယ္ထင္ပါရဲ႕။
ယံုႀကည္တယ္ဆိုတာကလည္း   တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္  ျမင္ေနရလို ့သာ ျဖစ္မယ္။  တစ္ကယ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္  ျမင္ဖို ့ဆိုတာ ခက္လိမ့္မယ္ထင္တယ္လို ့  ေျပာေတာ့  ႀကယ္ကေလးက "  အင္း  သိပ္ခက္တဲ့အရာေပါ့ " လို ့  ေျပာရင္း စိတ္ကိုေပးမွပဲ  စိတ္ကိုရမွာေပါ့ ၊ တစ္ခ်ိဳ  ့လူေတြက  စိတ္ကို  မေပးပဲ  စိတ္ကိုေတာ့ရခ်င္ႀကတာ " လို ့  ျပန္ေျပာတယ္။

ႀကယ္ကေလးဟာ  ေကာင္းကင္မွာပဲေနေနရေတာ့  လူေတြရဲ  ့စိတ္ကို  က်ေနာ့္ထက္ေတာ့  ပိုမိုသိျမင္ နားလည္နိုင္ခြင့္္ေတြ  ရခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ  ့။ လူေတြရဲ  ့စိတ္ေတြ အေႀကာင္း၊ လူ ့သေဘာသဘာဝေတြ   အေႀကာင္းကို  က်ေနာ့္ထက္  အမ်ားႀကီးပိုျပီး  နားလည္ခဲ့တယ္။ အဲလိုအရာေတြနဲ ့ပတ္သက္ျပီး  က်ေနာ္  စိတ္ဓာတ္က်ေသြးပ်က္လာတိုင္း  အျမဲအားေပးနိုင္ခဲ့တယ္။

မင္းမ်က္ႏွာကို မေတြ႕ရတဲ့ေန႔ဟာ
လမ္းမွားေတာ့တာပဲ
(  စိုင္းဝင္းျမင့္ )

ဒီကမၻာႀကီးေပၚက  အလြဲအေခ်ာ္ေတြအားလံုးဟာ  တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မျမင္နိုင္ႀကရာကေန  စခဲ့တယ္ ထင္တာပဲလို ့  က်ေနာ္ကေျပာတဲ့အခါ  ႀကယ္ကေလး " ဟုတ္မွာေပါ့ " လို ့  ရယ္ရင္းနဲ ့ေထာက္ခံ တယ္။ "တစ္ေယာက္ကို  တစ္ေယာက္ျမင္နိုင္ႀကဖို ့ဆိုတာ  တစ္ကယ္ခက္တယ္" လို ့  သူကခပ္ညည္းညည္း ေလး  ထပ္ေျပာလိုက္ျပန္တယ္။ "က်ေနာ္ကေတာ့  အျမဲျမင္နိုင္ခဲ့ပါတယ္ " လို ့ေျပာတဲ့အခါ သူက အသာျပံဳးလိုက္ ရင္း  ျမင္နိုင္လြန္းတာလည္း  မေကာင္းဘူး၊ လူေတြမွာ သိုဝွက္ဖံုးကြယ္ထားခ်င္တဲ့  အစိတ္အပိုင္းေတြဆိုတာ  ရွိေနမွာပဲေလ" လို ့ ျပံဳးရင္းဆက္ေျပာတယ္။

"ႀကယ္ကေလးမွာေကာဖံုးကြယ္ထားခ်င္တဲ့  အစိတ္အပိုင္းေတြရွိေနလို ့လား၊  က်ေနာ္ျမင္မွာကို  မႀကိဳက္ဘူး လား "ဆိုေတာ့ "အင္းေပါ့  …တစ္ခ်ိဳ  ့အရာေတြကို ဖြင့္ဟဝန္မခံခ်င္တာမ်ိဳးေတြဆိုတာ  လူတိုင္းမွာရွိမွာေပါ့လို ့ သူကေျဖတယ္ " "သိေနျမင္ေနေပမယ့္  မသိသလို  မျမင္သလို ေနႀကထိုင္ႀကရတာ  လူ ့ဘဝပဲထင္ပါရဲ  ့" လို ့လည္း  တစ္ဆက္တည္းေျပာလိုက္ေသးတယ္။

ႀကယ္ကေလးကို  က်ေနာ္သေဘာက်တယ္ဆိုတာ  အဲဒီလိုစရိုက္ေတြေပါ့။  အျမဲအမွန္အတိုင္းေျပာေတာ့  ညာမွာ  မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့  စိတ္လံုျခံဳမႈကို  ရရွိေစတာ ။ အဲဒီခံစားခ်က္က  လူကိုသိပ္ျပီးေနလို ့ေကာင္းေစတာပဲ။ က်ေနာ္ကညာတာကို  မုန္းတယ္။ မုန္းတယ္ဆိုတာထက္  ခါးသီးတယ္လို ့  ေျပာရမယ္ထင္တယ္။  "လူေတြက  ဘာျဖစ္လို ့  အျမဲညာေျပာေနႀကမွန္း က်ေနာ္နားမလည္ဘူး"လို ့  ေျပာမိရင္  " ေႀကာက္လို ့ေပါ့၊ သူတို ့ ဆံုးရံႈး သြားမယ္လို ့  ထင္တဲ့အရာေတြကို  အဆံုးရံႈးမခံနိုင္တဲ့အတြက္  ညာႀကတယ္ထင္ပါရဲ  ့ "လို ့ သူကေျဖတယ္။

ႀကယ္ကေလးဟာ  မညာတတ္တဲ့အျပင္  အမွန္ကိုမ်က္ေျခမျပတ္သူပဲ။ အဲဒီလို  ဆိုေတာ့လည္း  သူ ့ရင္ထဲ က်ေနာ္  အကုန္လွမ္းျမင္ေနရတာကို  သူႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ  နားလည္လာမိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ  ့အရာ ေတြက  အေျဖမရွိသလို၊ အေျဖကို  တိတိက်က် သိဖို ့မလိုတာေတြလည္း  ရွိတာပဲ ဆိုတဲ့အေႀကာင္းေတာ့  က်ေနာ္သူ ့ကိုမေျပာလိုက္ေတာ့ပါဘူး။  စိတ္နဲ ့ႀကည့္လို ့ ျမင္တဲ့အရာေတြအတြက္  သက္ေသျပခ်က္ေတြ  လိုမွမလိုတာ။  စိတ္ထက္္ပိုျပီးရွင္္းတဲ့  ျမင္ကြင္းမရွိဘူးလို ့  က်ေနာ္ယံုတယ္။


"တစ္ခါေလာက္ညာလိုက္ရလို ့  အသက္ခဏျပန္ရွင္ရမယ္ဆိုရင္္ေတာင္  စိတ္ကအႀကိမ္ႀကိမ္ေသေနရမွာ  က်ေနာ္္ကေတာ့ အဲဒါကိုေႀကာက္တယ္ "လို ့ေျပာမိေတာ့  "လူ ့ဘဝဆိုတာကို  ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ပံုစံနဲ ့ ေရြးခ်ယ္ ရွင္သန္လို ့  ရတာပါပဲ ၊ဒါေပမယ့္  အဲဒါဆို လူေတြနဲ ့အဆင္ေျပဖို ့ခက္မွာေပါ့ "လို ့ သူကေျပာတယ္္။ " အင္း  မေျပလည္းေနပါေစေတာာ့  က်ေနာ့္မွာႀကယ္ကေလးရွိတာပဲလို ့  ေျပာမိေတာ့ "  ႀကယ္ဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္ ေႀကြမွာေလ ထာဝရမတည္တံ့နိုင္တာ သိရက္နဲ ့" လို ့  စိတ္မေကာင္းသလို  ခပ္ညည္းညည္းေလး ျပန္ေျပာ တယ္။ "  အင္းပါ  မေႀကြခင္အထိေပါ့ "လို ့ပဲ က်ေနာ့္မွာျပန္ေျပာစရာစကားရွိခဲ့တယ္။

"ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႔စကားကို ျဖစ္ရေလျခင္းေတြ နာက်င္မႈေတြ ပူေလာင္မႈေတြတစ္ခုမွမပါပဲ ေအးခ်မ္းတဲ႔စိတ္နဲ ့ ေျပာထြက္မိေစတာဟာ တစ္ကယ္ထူးဆန္းတယ္ ေျပာရမယ္ထင္ပါရဲ႕"

စိတ္အားျဖင့္  အျမဲအတူရွိေနဖို ့ဆိုတာကိုက  ဒီကမၻာရဲ  ့ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲအရာမို ့ အဲဒီလိုအတူရွိေနခဲ့ႀကတယ္ ဆိုတာ  တစ္ကယ္ကအိပ္မက္ေတြလိုမ်ိဳးပဲ။ အိပ္မက္ေပမယ့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမပါတဲ့  ၊ မေလးလံမပင္ပန္းေစခဲ့တဲ့  အိပ္မက္ေပါ့။ တစ္ေယာက္တည္ရွိေနျခင္းမွာပဲ   တစ္ေယာက္ေက်နပ္ခဲ့ျပီး ဘာမွအမ်ားႀကီး  ထပ္မလိုအပ္ ေတာ့ဘူး  ဆိုတာကို   တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ေအာင္  ရွင္းျပရရင္ မလြယ္ဘူး  သိပ္ခက္မွာ။

 "စိတ္တစ္ခုစာလံုးထဲ  ႀကယ္ ကေလးကို   ထည့္ျပီးေနလာရတဲ့  ေန ့ရက္ေတြက  သိပ္ျပီးေက်နပ္ဖို ့  ေကာင္း တာပဲ"လို ့  က်ေနာ္ကေျပာေတာ့   စိတ္ကိုသိပ္ျပီး ဝန္ထုပ္္ဝန္ပိုး   မျဖစ္ေအာင္ေနဖို ့ပဲ  ႀကယ္ကေလးက   သတိေပးရွာတယ္။

"မင္းက ေနႏိုင္တယ္
ခ်စ္တာကို ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္မေျပာဘူး
အေသခံတယ္"
( စိုင္းဝင္းျမင့္ )

"ေမတၱာတရားဟာ  အမိုးအကာေပမယ့္  သိပ္ႀကီးလြန္းတဲ့အခါ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္တတ္တယ္ ၊ အရမ္းႀကီး  မခ်စ္ မိဖို ့  သတိထားတာေကာင္းတယ္"ဆိုတဲ့အေႀကာင္း  ႀကယ္ကေလးက ေျပာတတ္ေသးတယ္။  စိတ္ႏွလံုး  ႏူးညံ့ တာနဲ ့အမွ်  စိတ္ဝန္ပိုေတြလည္း ေႀကာက္ဟန္တူတဲ့  ႀကယ္ကေလးက  တစ္ကယ္ေတာ့  ျငိမ္းေအးလွတဲ့သူပါ။ အဲဒီလိုအခါမ်ိဳးဆို   က်ေနာ္က သူ ့ကို  "လာျခင္းေကာင္းတဲ့ ႀကယ္ကေလးပဲ "လို ့  ခ်စ္စနိုးစေလ့ရွိတယ္။

ထူးဆန္းတာက က်ေနာ္တို ့ႀကားမွာ စိတ္တိုတာ စိတ္ဆိုးတာ ရန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ တစ္ခုမွ မရွိခဲ႔ႀကတာ။ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ဆိုတဲ႔ အေပၚယံအတၱေတြဖံုးျပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နာက်င္ေအာင္ နွိပ္စက္ကလူ မျပဳ ဖူးခဲ႔ႀကတာဟာ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေတြးေတြး ႀကည္နူးစရာ ေကာင္းခဲ႔ရတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ႀကယ္ကေလးက မယံုနိုင္ေလာက္စရာေကာင္းေအာင္   အရမ္းေအးခ်မ္းတာရယ္ စိတ္သေဘာျပည့္လြန္းတာရယ္ က်ေနာ့္ကို သိပ္ျပီး  နားလည္ေပးလို ့ရယ္ပါ။

ဘယ္လိုပဲေတြးေတြး သိပ္ျပီး ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ႔ ႀကည္နူးစရာ အမွတ္တရေတြခ်ည္းပဲ ႀကယ္ ကေလးနဲ႕   က်ေနာ့္ႀကားမွာ ရွိခဲ႔ႀကတာ ။ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေတြးေတြး ေကာင္းမြန္တဲ႔   အမွတ္တရေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနခဲ႔ရတာအတြက္   ႀကယ္ကေလးကိုမွ ေက်းဇူးမတင္ရင္  ဘယ္သူ ့ကို တင္ရမွာလဲလို ့ မစဥ္းစား တတ္ ေအာင္ပါပဲ။

ႀကယ္ကေလးရဲ  ့ေကာင္းကင္က  ႀကီးမားက်ယ္ျပန္ ့ျပီး  အေတာ္ကေလးေတာ့  လံုျခံဳခဲ့ဟန္တူပါရဲ  ့ ၊ အဲဒါ ေႀကာင့္လည္း  ႀကယ္ကေလးဟာ  ထူးျခားတဲ့  စိတ္ႏွလံုးသားေတြနဲ ့  ျငိမ္းေအးလြယ္သူေလး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ထင္တယ္။ ႀကယ္ကေလးကို  က်ေနာ္ႏွစ္လိုခဲ့တာကိုက  သူ ့ရဲ  ့အထဲထဲက  စိတ္အတြင္းသားက  သိပ္ျဖဴလြန္း  ေနတာကိုဆိုေတာ့  က်ေနာ္ကေတာ့  ႀကယ္ကေလးရဲ  ့ အျဖဴေရာင္ေတြကို  ေလာကရဲ  ့ ေအာ္္ဂလီဆန္စရာ  ကိစၥရပ္ေတြနဲ ့  လဲလွယ္ျဖည့္စြက္ခြင့္အတြက္  ေတာ္ပါေသးရဲ  ့လို ့  ေတြးမိတယ္။  မဟုတ္ရင္  လူေတြရဲ  ့    ႏွလံုးသားထဲက  လာေနတဲ့အညွီနံ ့က  သိပ္ျပီးဆိုးတာ။ အသက္ရႈဖို ့  တစ္ကယ္မလြယ္လွဘူး။

ႀကယ္ကေလးဆီကေနရေနတဲ့  ေႏြးေထြးမႈေတြသာ  မရွိရင္  အထီးက်န္အေအးဓာတ္ေတြထဲ  ေအးခဲသြားရမွာ  သိပ္ျပီးထိတ္လန္ ့စရာေကာင္းတယ္။  ႀကယ္ကေလးကိုေမာ့ႀကည့္ရတဲ့အခါတိုင္း  က်ေနာ္စိတ္လံုျခံဳမႈရတယ္။ စိတ္နဲ ့ျမင္ရတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း  တစ္ခါတေလ  ႀကယ္ကေလးကိုႀကည့္ဖို ့  မႈန္မိႈႈင္းေနတဲ့  အခိုက္အတန္ ့ ေတြ  ရွိတဲ့အခါဆို  စိတ္လံုျခံဳမႈက  ထိပါးခံရသလိုပဲလို ့  ေျပာျဖစ္တယ္ ။ အဲဒီလိုအခါမ်ိဳးဆိုရင္  ႀကယ္ကေလး ျပန္ေျပာတာက " စိတ္မလံုျခံဳလည္း  အိပ္လို ့ေတာ့ေပ်ာ္တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား " တဲ့။ ႀကယ္ကေလးကို  က်ေနာ္ ခ်စ္ရတယ္ ဆိုတာ  အဲဒီလိုမ်ိဳး   အေျဖာင့္ဆန္မႈေတြေပါ့။

တစ္ကယ္ေတာ့လည္း  ဘဝရဲ  ့မေရရာမႈေတြအေႀကာင္း၊  ကံႀကမၼာရဲ  ့မေရရာမႈေတြအေႀကာင္း၊ ကံဆိုး မိုးေမွာင္ေတြရဲ  ့  အေလာတႀကီးနိုင္တတ္မႈေတြအေႀကာင္းကို  က်ေနာ္အေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့  နားလည္ျပီးသား ၊ ေမွ်ာ္လည္း  ေမွ်ာ္လင့္တတ္ခဲ့ျပီးသားပါ။  ဒါေပမယ့္လည္း  ဘဝဆိုတာထဲမွာ  ေသဆံုးရေတာ့မယ့္  ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ  သယ္ပိုးသြားခ်င္တဲ့  ေကာင္းမြန္တဲ့အမွတ္တရဆိုတာ  ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ရွိေနႀကမွာမို ့လဲ။ က်ေနာ့္မွာေတာ့  ႀကယ္ကေလးေႀကာင့္ ရတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ  ထုပ္ပိုးသိမ္းဆည္းစရာရွိတာ  ေတာ္ပါေသးတယ္။ ဒီကံေကာင္္းျခင္းေတြအတြက္လည္း  ႀကယ္ကေလးကို  အျမဲေက်းဇူးတင္ရတယ္။

မင္းဆီက ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မရတဲ့ေန႔ဟာ
တစ္ေနရာရာမွာ ပ်က္က်ေတာ့တာပဲ။

( စိုင္း၀င္းျမင့္ )

ႀကယ္ကေလးကို  အရမ္းခ်စ္တာပဲလို ့  တစ္ခါေျပာမိတိုင္း  စိတ္ကႀကည္လင္တဲ့စိတ္နဲ ့ေအးခ်မ္းသြားတာ  အေတာ္ေလးထူးဆန္းတယ္။  ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားရဲ  ့  အနက္အဓိပၸါယ္ေနာက္ကေန  အျမဲကပ္ပါေလ့ရွိႀကတဲ့  ပူေလာင္မႈေတြက  က်ေနာ္နဲ ့ႀကယ္ကေလးႀကားမွာ  ေပၚေပါက္မလာႀကပဲ  တစ္ခါေျပာမိတိုင္းတစ္ခါ  ပိုျပီး ႀကည္နူးႀကရတယ္။ အခါမလပ္  စိတ္ထဲအတူရွိႀကတယ္ဆိုေပမယ့္ ရင္ထဲမွာပူေလာင္မေနဘဲ  ႀကယ္ကေလးနဲ ့  က်ေနာ္နဲ ့ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ  အပူေရာင္ေတြနည္းခဲ့တာဟာ  ျပန္ေတြးတိုင္း  ေက်နပ္လိုက္ရတာ။


အဲဒါေႀကာင့္လည္း  ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို  ရင္ထဲမွာႀကည္ႀကည္နူးနူးေလး  ျဖစ္မိတိုင္း  ထုတ္ေျပာနိုင္ခဲ့တယ္   ထင္္ပါရဲ  ့။ ေမတၱာစစ္ရင္  မပူေလာင္ဘူး၊ ေဒါသေတြမပါေတာ့ဘူး၊  အတၱေတြမပါဘူး၊  ျဖစ္ရေလျခင္းေတြ  မပါေတာ့ဘူး  ဆိုတဲ့စကားကို  အခုမွပဲ  က်ေနာ္နားလည္မိခဲ့ရတယ္။ ႀကယ္ကေလးကေျပာတယ္ ဒါဟာ  ဘဝ  အဆက္္ဆက္က ေရစက္ေတြ ၊ ကံႀကမၼာေတြ  ႀကီးႀကီးမားမားနက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း  မပါပဲ  မျဖစ္နိုင္ဘူးတဲ့။ သံသရာမွာ  က်ေနာ္တို ့တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္  ဘယ္ေလာက္ေတာင္နီးခဲ့ႀကျပီးသားပါလိမ့္လို ့  ႀကယ္ကေလးစကားကို  က်ေနာ့္မွာႀကည္နူးရတယ္။


ေမတၱာတရားကို  က်ေနာ္ထိေတြ ့ရပံုက  သိပ္ျပီးထူးဆန္းတာပဲ။ ေမတၱာတရားဟာ  ရင္ထဲကေန   ပူေလာင္မႈ ေတြ၊  ေတာက္ေလာင္မႈေတြ၊  တပ္မက္ျခင္းေတြ၊ ေဒါသ မာန္မာနေတြ၊  ျဖစ္ရေလျခင္းေတြ  တစ္ခုမွ  မပါပဲ  စမ္းအိုင္္ေပါက္လိုပဲ  စိမ့္ထြက္ေနခဲ့တာ။ ဘာကိုခ်စ္တာလဲဆိုရင္  ႀကယ္ကေလးရဲ  ့ႀကည္စင္လွတဲ့  ႏွလံုးသား ထဲက  က်ေနာ္ျမင္ေတြ ့ေနရတဲ့ စိတ္အျဖဴေရာင္ေလးကိုပါပဲလို ့  ေျဖရမွာပါ။  ႀကယ္ကေလးနဲ ့ပတ္သက္ရင္ အဲဒီအရာထက္ပိုျပီး တန္ဖိုးထားရတဲ့အရာ ၊ ပိုျပီးမက္ေမာရတဲ့အရာလည္း  က်ေနာ့္မွာ  မရွိေတာ့ပါဘူး။

က်ေနာ့္ရဲ  ့တစ္ေန ့တာအခ်ိန္ေတြမွာ  စိတ္ထဲႀကယ္ကေလးအတူမပါတာ တစ္ခါမွ  မရွိခဲ့ေအာင္ပဲ  စိတ္ခ်င္း  နီးခဲ့ႀကတာ။  ဒီကမၻာမွာ  စိတ္ခ်င္းနီးတာထက္ပိုျပီးနီးႀကတဲ့အရာလည္း  မရွိေတာ့ပဲ  စိတ္ခ်င္း  ေဝးသြားႀကတာ  ထက္ပိုျပီး  ေဝးတဲ့အရာလည္း  မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့  ႀကယ္ကေလးနဲ ့  က်ေနာ့္ႀကားမွာ  ေကာင္းကင္တစ္ခုစာ  ကြာေဝးေနတယ္ဆိုတဲ့အရာကလည္း  က်ေနာ္တို ့ကိုဘယ္လိုမွ  မေႏွာင့္ယွက္နိုင္ခဲ့တာ  အမွန္ပါပဲ။

ႀကယ္ကေလးကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကို  ကံ့ေကာ္ပင္ ေလးတစ္ပင္ စိုက္ျပီး တယုတယျပဳစုေစာင့္ေရွာက္္သလိုပဲ ႀကယ္ကေလးအနားမွာ  ရွိေနခ်င္မိတာဟာ   အနားနားမွာေနခြင့္ရတဲ့  ေခြးေလးတစ္ေကာင္ထက္  မပိုခဲ့ပါဘူး။


ဝဋ္ေၾကြးဆိုလည္း ဆပ္
ပါရမီဆိုလည္း ဆက္
ဘယ္ေနရာ ဘယ္အေၾကာင္းအရာနဲ႔မွ
ရပ္တန္႔ ေနဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။
(ေမာင္သိန္းေဇာ္)




ဘယ္သူေျပာနိုင္ပါ့မလဲ  တစ္ေန ့ေန ့ႀကရင္   ဟိုးအေဝးႀကီးကႀကယ္  က်ေနာ့္ရင္ထဲတည့္တည့္  မေႀကြဘူး ဆိုတာကို။    ။






ေမေဇာ္
4.1.2015