"ညအေမွာင္ၾကယ္မ်ားရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ၾကယ္မႊားပန္းကေလးမ်ားသည္ကား ေလအေဝွ႔မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္လြင့္ရင္း စိတ္အတြင္းသားထဲအထိလာေရာက္လင္းျမေနေတာ့သည္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ေမတၱာတရားဆိုတာ လူသားအခ်င္းခ်င္းႀကားမွာ မျဖစ္ေပးနိုင္ဘူးလို ့ တစ္သက္လံုးေခါင္းမာမာ ျငင္းဆန္
ပစ္ခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ခ်စ္တယ္
ဆိုတာမ်ိဳးဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲလို ့ တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ေရေရရာရာ နားမလည္ဘူး။ ေမတၱာဆိုတာဟာ လက္ယက္တြင္းထဲကေရလိုမ်ိဳး ရင္ထဲကေန
တစိမ့္စိမ့္ စိမ့္ထြက္ေနတာကို ေခၚတာလားမသိဘူးလို
့ ခုေတာ့ထင္လာေနမိတယ္။
တစ္ကယ္က က်ေနာ္အဲ႔ေလာက္မခ်စ္တတ္ဘူးလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရင္ကထင္ခဲ႔တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ကိုေပါ့။ ခုေတာ့ အေတာ္ကေလးထူးဆန္းတယ္။ တစ္ကယ္တမ္းႀကေတာ့ က်ေနာ္က အရာရာကို စိမ္းစိမ္းကားကားပဲ ကိုယ့္ေအးစက္မႈနဲ႕ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျမဲ ျပန္လည္ေအးခဲပစ္ခဲ႔တာ။ ေႏြးေထြးမႈ ဆိုတာေတြကို ပူေလာင္လိုက္တာလို ့ ႀကိဳတင္ျငင္းဆန္ပစ္လိုက္တာမ်ိဳး အရာအားလံုးနဲ႕ အေဝးမွာပဲ။
"စက္ဘီးမွာ ေလတံခြန္အနီေရာင္ေလးတပ္လို႔
အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့ဇုန္ဆီ ခရီးထြက္မွာေပါ့"
( ျပည့္စံုဝင္း )
တစ္ကယ္က က်ေနာ္အဲ႔ေလာက္မခ်စ္တတ္ဘူးလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရင္ကထင္ခဲ႔တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ကိုေပါ့။ ခုေတာ့ အေတာ္ကေလးထူးဆန္းတယ္။ တစ္ကယ္တမ္းႀကေတာ့ က်ေနာ္က အရာရာကို စိမ္းစိမ္းကားကားပဲ ကိုယ့္ေအးစက္မႈနဲ႕ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျမဲ ျပန္လည္ေအးခဲပစ္ခဲ႔တာ။ ေႏြးေထြးမႈ ဆိုတာေတြကို ပူေလာင္လိုက္တာလို ့ ႀကိဳတင္ျငင္းဆန္ပစ္လိုက္တာမ်ိဳး အရာအားလံုးနဲ႕ အေဝးမွာပဲ။
"စက္ဘီးမွာ ေလတံခြန္အနီေရာင္ေလးတပ္လို႔
အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့ဇုန္ဆီ ခရီးထြက္မွာေပါ့"
( ျပည့္စံုဝင္း )
တစ္စံုတရာကို
ဒါမွမဟုတ္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို မရွိမျဖစ္လိုအပ္လိုက္ရမွာကို
ေသရမွာထက္ ပိုျပီး ေႀကာက္ရြံ႕ ခဲ႔တယ္။ ကမၻာႀကီးေပၚမွာ ဘယ္အရာကိုမွ
အမွီမျပဳဘဲ ၊ မတြယ္တာပဲ အခ်ိန္မေရြးေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ထြက္
သြားနိုင္ေအာင္ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ဝန္ပိုအနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ အျမဲျပင္ဆင္ထားခဲ့တာ။ ေလာကထဲမွာ က်ေနာ္ သံေယာဇဥ္
ျဖစ္မိတဲ႕အရာေတြ ဆိုတာအရွားသားပဲ။
သံေယာဇဥ္ကို အေတာ္ကင္းေအာင္ ေနခဲ႔တယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္စိတ္ကို ဘယ္လိုအရာေတြနဲ႕မွ ထပ္ျပီး နာက်င္ ေအာင္ အလုပ္မခံနိုင္ေတာ့လို ့ေလ။ ခုေတာ့ ထူးဆန္းလိုက္တာ ႀကယ္ကေလးကို က်ေနာ္အရမ္းတြယ္ေန မိတယ္။ သိလို ့ျပန္ဆုတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ရုန္းမရေအာင္ခိုင္ေနခဲ႔ျပီ။ ဒါဟာ ႀကယ္ကေလးေျပာသလိုပါပဲ ၊ ေရစက္ရယ္ ကံႀကမၼာရယ္ဟာ က်ေနာ္တို ့ဆီမွာ ခပ္နက္နက္ပါလာခဲ႔ႀက ျပီးသားျဖစ္မယ္။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔အခါ ႀကယ္ကေလးကို က်ေနာ္ အရမ္းလြမ္းတာပဲ။ ကမၻာအက်ယ္ႀကီး ေဝးသြားရသလိုမ်ိဳး စိတ္ေတြကလူထက္အရင္ေသတယ္။ အဲဒီအခါေတြဆို ဘယ္လိုလုပ္ျပီးလူ ့အျဖစ္မွာရွင္ဆက္ျပီး ရွင္သန္ရပါ့မလဲ လို ့ က်ေနာ္မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး။
လူ ့ဘဝ ခပ္တိုတိုကေလးက ဘယ္ေလာက္ႀကာမွန္းမသိေပမယ့္ ႀကယ္ကေလးသာ မရွိဘူးဆိုရင္ လမ္းေတြ လည္း ေပ်ာက္မွာ။ သိပ္လည္းေႀကာက္စရာေကာင္းမွာ။ က်ေနာ္လူလိမၼာလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး၊ လူေကာင္းလည္း မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ ႀကယ္ကေလးကိုပဲ ေငးႀကည့္ျပီး ခ်စ္ေနခ်င္ပါတယ္။ ေငးႀကည့္ေနခြင့္အျပင္ ဘာမွလည္း ထပ္ပို မလိုခ်င္မိဘူး။ ႀကယ္ကေလးမရွိေတာ့လို ့ နာက်င္ရတာက ေသရတာထက္ပိုပင္ပန္းပါတယ္။
သံေယာဇဥ္ကို အေတာ္ကင္းေအာင္ ေနခဲ႔တယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္စိတ္ကို ဘယ္လိုအရာေတြနဲ႕မွ ထပ္ျပီး နာက်င္ ေအာင္ အလုပ္မခံနိုင္ေတာ့လို ့ေလ။ ခုေတာ့ ထူးဆန္းလိုက္တာ ႀကယ္ကေလးကို က်ေနာ္အရမ္းတြယ္ေန မိတယ္။ သိလို ့ျပန္ဆုတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ရုန္းမရေအာင္ခိုင္ေနခဲ႔ျပီ။ ဒါဟာ ႀကယ္ကေလးေျပာသလိုပါပဲ ၊ ေရစက္ရယ္ ကံႀကမၼာရယ္ဟာ က်ေနာ္တို ့ဆီမွာ ခပ္နက္နက္ပါလာခဲ႔ႀက ျပီးသားျဖစ္မယ္။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔အခါ ႀကယ္ကေလးကို က်ေနာ္ အရမ္းလြမ္းတာပဲ။ ကမၻာအက်ယ္ႀကီး ေဝးသြားရသလိုမ်ိဳး စိတ္ေတြကလူထက္အရင္ေသတယ္။ အဲဒီအခါေတြဆို ဘယ္လိုလုပ္ျပီးလူ ့အျဖစ္မွာရွင္ဆက္ျပီး ရွင္သန္ရပါ့မလဲ လို ့ က်ေနာ္မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး။
လူ ့ဘဝ ခပ္တိုတိုကေလးက ဘယ္ေလာက္ႀကာမွန္းမသိေပမယ့္ ႀကယ္ကေလးသာ မရွိဘူးဆိုရင္ လမ္းေတြ လည္း ေပ်ာက္မွာ။ သိပ္လည္းေႀကာက္စရာေကာင္းမွာ။ က်ေနာ္လူလိမၼာလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး၊ လူေကာင္းလည္း မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ ႀကယ္ကေလးကိုပဲ ေငးႀကည့္ျပီး ခ်စ္ေနခ်င္ပါတယ္။ ေငးႀကည့္ေနခြင့္အျပင္ ဘာမွလည္း ထပ္ပို မလိုခ်င္မိဘူး။ ႀကယ္ကေလးမရွိေတာ့လို ့ နာက်င္ရတာက ေသရတာထက္ပိုပင္ပန္းပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့လည္း
က်ေနာ့္အတြက္ ႀကယ္ကေလးက ဘာနဲ႕တူလည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္မဝယ္နိုင္တဲ႔ တန္ဖိုးႀကီး ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပါပဲ။
တစ္ေန ့တုန္းက ပန္းခ်ီကားေလး တစ္ခ်ပ္ ကို အမွတ္မထင္ပါပဲ ျမင္လိုက္ရတယ္။ကိုယ္မဝယ္နိုင္ေလာက္ဘူးဆိုတာ
ရိပ္မိေပမယ့္ မေနနိုင္တာနဲ႕ ေစ်းသြားေမးမိတယ္။
"ေရာင္းျပီး"လို ့ စာတန္းခ်ိတ္ထားတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးက က်ေနာ့္ရင္ကို မလစ္ဟာေစပါဘူး ။တစ္ကယ္က ေမွ်ာ္လင့္ျပီးသား ျဖစ္တဲ႔အျပင္ တိတ္တဆိတ္ေလး ဝမ္းေတာင္သာသြားမိလိုက္သလိုပဲ။ ေလာကမွာ
ကိုယ္မပိုင္ဆိုင္နိုင္မွန္း သိတဲ႔ အရာေတြအတြက္ ေျဖစရာ ရလိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္ထင္ပါရဲ ့။
"ညဘက္ေတြမွာ
ကိုယ္ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို
ၾကယ္ကေလးေတြနားေထာင္ၾကမွာေပါ့"
( ျပည့္စံုဝင္း )
တစ္ကယ္ေတာ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို ေငးႀကည့္ေနရံုနဲ ့ ေက်နပ္နိုင္ဖို ့ဆိုတာ အဲဒီပန္းခ်ီကားအေပၚကို တစ္ကယ္မရူးသြပ္ မတပ္မက္ဘဲနဲ ့ေတာ့ မျဖစ္္နိုင္ဘူး။ ပန္းခ်ီကားတစ္ခုကို ႏွစ္သက္စြဲလန္းစိတ္က ပန္းခ်ီကားကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရဖို ့ ဆိုတာနဲ ့ တိုက္ရိုက္ေကာ၊ ေျပာင္းျပန္ပါ ဘယ္လိုအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမွ မရွိဘူး။ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ႀကည့္ေနျမင္ေနလိုက္ရကတည္းက စိတ္ထဲမွာ ျပည့္စံုသြားပံုမ်ိဳဳးဟာ ႏွလံုးသားထဲ ကို စုတ္ခ်က္အျပည့္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္္သြားရာကေန စခဲ့တာ။ ႀကယ္ကေလးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေပမယ့္ ျမင္နိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ရတာက အဲဒီလိုမ်ိဳးပဲ ေနာက္ဆက္တြဲေလာဘေတြ ထပ္မပါခဲ့ႀကေတာ့ဘူး။
အဲဒီေန ့ကပန္းခ်ီကားေလးကို က်ေနာ္ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ႔လိုက္တယ္။ အျမဲေငးႀကည့္ေနလို ့ရေအာင္ စိတ္ညဏ္ထဲ မွာပါ စုတ္ခ်က္ေတြကို သိမ္းပစ္လိုက္တယ္။ ႀကယ္ကေလး က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ အျမဲရွိေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။
"ေရာင္းျပီး"လို ့ စာတန္းခ်ိတ္ထားတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးက က်ေနာ့္ရင္ကို မလစ္ဟာေစပါဘူး ။တစ္ကယ္က ေမွ်ာ္လင့္ျပီးသား ျဖစ္တဲ႔အျပင္ တိတ္တဆိတ္ေလး ဝမ္းေတာင္သာသြားမိလိုက္သလိုပဲ။ ေလာကမွာ
ကိုယ္မပိုင္ဆိုင္နိုင္မွန္း သိတဲ႔ အရာေတြအတြက္ ေျဖစရာ ရလိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္ထင္ပါရဲ ့။
"ညဘက္ေတြမွာ
ကိုယ္ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို
ၾကယ္ကေလးေတြနားေထာင္ၾကမွာေပါ့"
( ျပည့္စံုဝင္း )
တစ္ကယ္ေတာ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို ေငးႀကည့္ေနရံုနဲ ့ ေက်နပ္နိုင္ဖို ့ဆိုတာ အဲဒီပန္းခ်ီကားအေပၚကို တစ္ကယ္မရူးသြပ္ မတပ္မက္ဘဲနဲ ့ေတာ့ မျဖစ္္နိုင္ဘူး။ ပန္းခ်ီကားတစ္ခုကို ႏွစ္သက္စြဲလန္းစိတ္က ပန္းခ်ီကားကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရဖို ့ ဆိုတာနဲ ့ တိုက္ရိုက္ေကာ၊ ေျပာင္းျပန္ပါ ဘယ္လိုအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမွ မရွိဘူး။ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ႀကည့္ေနျမင္ေနလိုက္ရကတည္းက စိတ္ထဲမွာ ျပည့္စံုသြားပံုမ်ိဳဳးဟာ ႏွလံုးသားထဲ ကို စုတ္ခ်က္အျပည့္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္္သြားရာကေန စခဲ့တာ။ ႀကယ္ကေလးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေပမယ့္ ျမင္နိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ရတာက အဲဒီလိုမ်ိဳးပဲ ေနာက္ဆက္တြဲေလာဘေတြ ထပ္မပါခဲ့ႀကေတာ့ဘူး။
အဲဒီေန ့ကပန္းခ်ီကားေလးကို က်ေနာ္ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ႔လိုက္တယ္။ အျမဲေငးႀကည့္ေနလို ့ရေအာင္ စိတ္ညဏ္ထဲ မွာပါ စုတ္ခ်က္ေတြကို သိမ္းပစ္လိုက္တယ္။ ႀကယ္ကေလး က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ အျမဲရွိေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။
ဒီကမၻာမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ျငိတြယ္မိႀကဖို
့ဆိုတာ ဘာေပၚကိုအမွီျပဳေနမွန္း တိက် ေသခ်ာတဲ့ အဓိပၸါယ္ျပဳမႈေတြ မရွိပါဘူး။ တစ္ခါက တစ္စံုတစ္ေယာက္ေျပာဖူးပံုအရဆိုရင္ေတာ့ ေရဒီယို
တစ္လံုးက အသံလႊင့္ခ်က္ေတြကိုဖမ္းမိလိုက္တာလိုမ်ိဳးပါပဲတဲ့။ frequency တူသြားတဲ့အခါ connection မိသြားတာမ်ိဳးလိုေပါ့တဲ့။ ႀကယ္ကေလးနဲ ့က်ေနာ္ဟာ ေရစက္ေတြ ကံႀကမၼာေတြကို ထည့္္မတြက္ရင္ ရုတ္တရက္လိႈင္းအလ်ားတူသြားႀကတဲ့ frequency ေတြလို ့ ဆိုရမွာဘဲ။
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူလင္းေနတာကိုႀကည့္ျပီး ကိုယ့္မွာအလင္းေရာင္မဲ့ေနတဲ့အျဖစ္ကို ေမ့သြားတာမ်ိဳး။ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ခံစားရျပီး ကိုယ္မေပ်ာ္ပါလားဆိုတဲ့အျဖစ္ကိုေမ့သြားတာမ်ိဳး။ တစ္ခ်ိဳ ့အရာေတြအတြက္ သက္ေသျပခ်က္တိတိက်က် မရွိသလို လိုတယ္လို ့လည္း မထင္မိပါဘူး။ က်ေနာ္ ေမွာင္သြားတဲ့ အခိုက္ အတန္ ့ေတြမွာ ႀကယ္ကေလးပိုလင္းပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးမိတယ္။ ႀကယ္ကေလး အိပ္စက္အနားယူတဲ့ အခါ အိပ္မက္ေတြထဲအထိ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစလို ့ စိတ္ထဲအထိ လွမ္းျပီးေအးျမေစခ်င္ေသးတယ္။
ဒီကမၻာကဘုရားရွင္ေတြဟာ လူတိုင္းကိုေစာင့္ေရွာက္ရတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ကိုမေစာင့္ေရွာက္ဘဲ ႀကယ္ကေလး ကို က်ေနာ့္အတြက္ပါ ေပါင္းျပီး ႏွစ္ေယာက္စာ ေစာင့္ေရွာက္ေစခ်င္မိတယ္။ ႀကယ္ကေလး က်ေနာ့္ဘဝထဲ ေရာက္လာပံုက ေမွာင္အတိက်ေနတဲ့ကမၻာကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လင္းသြား ေစခဲ့သလဲဆိုရင္ သိပ္ျပီး လိပ္ျပာလြင့္ေနတဲ့ ဝိညဥ္ဟာ မွီတြယ္ရာရသြားခဲ့သလိုမ်ိဳး တစ္စံုတရာဆီမွာ ျငိမ္းခ်မ္း ျငိမ္သက္ သြားခဲ့တာ။ ရုပ္ရွင္မႀကည့္နိုင္၊ စာမဖတ္နိုင္၊ သီခ်င္းေတာင္နားမေထာင္နိုင္ခဲ့ေအာင္ ယိမ္းယိုင္ေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ ႀကယ္ကေလးဆီက အလင္းခပ္သဲ့သဲ့ကေလးနဲ ့ပဲ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းျခင္းကို ရခဲ့ပံုက အံ့ႀသစရာ ။
"တစ္ခုခုျဖစ္လာတိုင္း
အဲ့ဒီတစ္ခုခုျပန္လည္ၿပီးဆံုးသြားမယ့္အခ်ိန္ကို
ႀကိဳေတြး ဝမ္းနည္းေနတတ္ျပန္ပါတယ္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ႀကယ္ကေလးအေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာတရားဟာ ေမတၱာစစ္ေႀကာင္းအာမခံနိုင္တာကလြဲလို ့ ေထြျပားတဲ့ ပံုသ႑န္နဲ ့ ျဖစ္တည္ေနသလို အမ်ိဳးမ်ိဳးဘဲ ေျပာရမယ္ဆိုမဆံုးဘူး အားလံုးေရာေထြးေနတာ။ တစ္ခါတေလ ေတာ့လည္း ေလာကရဲ ့ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ့္ေကာင္းကင္မွာ ႀကယ္ေရာင္ေပ်ာက္ေနတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။ ႀကယ္ေရာင္ မျမင္ရတဲ့ေကာင္းကင္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ေႀကာက္စရာ ေကာင္းလဲဆိုတာ မႀကံဳဖူးရင္ သိနိုင္မယ္မထင္ဘူး။
အဲလိုအခါေတြဆိုရင္ က်ေနာ္လည္း ေႀကာက္ရြံ ့ မိတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ္အရမ္းေႀကာက္ေနျပိ ဆိုရင္ ႀကယ္ကေလးက မေႀကာက္ရဘူးလို ့ လွမ္းေျပာတယ္။ "မေႀကာက္နဲ ့" လို ့ သူလွမ္းေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းဟာ က်ေနာ့္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ခြန္အားျဖစ္မလဲဆိုတာ ေျပာတဲ့ႀကယ္ကေလး ကိုယ္တိုင္ သိပါ့မလား မသိဘူး။
"ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္မယ္
အမာ႐ြတ္ေတြကို မပြတ္သပ္ဘဲေနမယ္
အသက္ဝဝရွဴမယ္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ႀကယ္ေရာင္ကင္းမဲ့တဲ့အခါ က်ေနာ္က ဘာနဲ ့ အသက္ဆက္ ျပီး ရွင္သန္ရပါ့မလဲ။ ဘဝရဲ ့ႀကယ္ေရာင္ မလင္းေတာ့တဲ့ေန ့ေတြ အေႀကာင္းကို ႀကိဳျပီးေတြးႀကည့္မိရင္ က်ေနာ့္စိတ္ကိုယ္ က်ေနာ့္ဘာသာ ဓားနဲ ့ ျပန္ျပီး မႊမ္းေနရသလိုပဲ ။ သိပ္နာတယ္ မခံနိုင္ဘူး။ ေႏြးေထြးမႈေတြမရွိေတာ့တဲ့အခါ စိတ္ဟာ ဒီကမၻာရဲ ့ စႀကာဝဠာအစြန္းကေလးဆီမွာ အရွင္လတ္လတ္ႀကီး ေအးခဲေတာင့္တင္းျပီး ေသဆံုးသြားမွာပဲ ေသခ်ာတယ္။
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူလင္းေနတာကိုႀကည့္ျပီး ကိုယ့္မွာအလင္းေရာင္မဲ့ေနတဲ့အျဖစ္ကို ေမ့သြားတာမ်ိဳး။ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ခံစားရျပီး ကိုယ္မေပ်ာ္ပါလားဆိုတဲ့အျဖစ္ကိုေမ့သြားတာမ်ိဳး။ တစ္ခ်ိဳ ့အရာေတြအတြက္ သက္ေသျပခ်က္တိတိက်က် မရွိသလို လိုတယ္လို ့လည္း မထင္မိပါဘူး။ က်ေနာ္ ေမွာင္သြားတဲ့ အခိုက္ အတန္ ့ေတြမွာ ႀကယ္ကေလးပိုလင္းပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးမိတယ္။ ႀကယ္ကေလး အိပ္စက္အနားယူတဲ့ အခါ အိပ္မက္ေတြထဲအထိ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစလို ့ စိတ္ထဲအထိ လွမ္းျပီးေအးျမေစခ်င္ေသးတယ္။
ဒီကမၻာကဘုရားရွင္ေတြဟာ လူတိုင္းကိုေစာင့္ေရွာက္ရတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ကိုမေစာင့္ေရွာက္ဘဲ ႀကယ္ကေလး ကို က်ေနာ့္အတြက္ပါ ေပါင္းျပီး ႏွစ္ေယာက္စာ ေစာင့္ေရွာက္ေစခ်င္မိတယ္။ ႀကယ္ကေလး က်ေနာ့္ဘဝထဲ ေရာက္လာပံုက ေမွာင္အတိက်ေနတဲ့ကမၻာကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လင္းသြား ေစခဲ့သလဲဆိုရင္ သိပ္ျပီး လိပ္ျပာလြင့္ေနတဲ့ ဝိညဥ္ဟာ မွီတြယ္ရာရသြားခဲ့သလိုမ်ိဳး တစ္စံုတရာဆီမွာ ျငိမ္းခ်မ္း ျငိမ္သက္ သြားခဲ့တာ။ ရုပ္ရွင္မႀကည့္နိုင္၊ စာမဖတ္နိုင္၊ သီခ်င္းေတာင္နားမေထာင္နိုင္ခဲ့ေအာင္ ယိမ္းယိုင္ေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ ႀကယ္ကေလးဆီက အလင္းခပ္သဲ့သဲ့ကေလးနဲ ့ပဲ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းျခင္းကို ရခဲ့ပံုက အံ့ႀသစရာ ။
"တစ္ခုခုျဖစ္လာတိုင္း
အဲ့ဒီတစ္ခုခုျပန္လည္ၿပီးဆံုးသြားမယ့္အခ်ိန္ကို
ႀကိဳေတြး ဝမ္းနည္းေနတတ္ျပန္ပါတယ္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ႀကယ္ကေလးအေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာတရားဟာ ေမတၱာစစ္ေႀကာင္းအာမခံနိုင္တာကလြဲလို ့ ေထြျပားတဲ့ ပံုသ႑န္နဲ ့ ျဖစ္တည္ေနသလို အမ်ိဳးမ်ိဳးဘဲ ေျပာရမယ္ဆိုမဆံုးဘူး အားလံုးေရာေထြးေနတာ။ တစ္ခါတေလ ေတာ့လည္း ေလာကရဲ ့ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ့္ေကာင္းကင္မွာ ႀကယ္ေရာင္ေပ်ာက္ေနတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။ ႀကယ္ေရာင္ မျမင္ရတဲ့ေကာင္းကင္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ေႀကာက္စရာ ေကာင္းလဲဆိုတာ မႀကံဳဖူးရင္ သိနိုင္မယ္မထင္ဘူး။
အဲလိုအခါေတြဆိုရင္ က်ေနာ္လည္း ေႀကာက္ရြံ ့ မိတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ္အရမ္းေႀကာက္ေနျပိ ဆိုရင္ ႀကယ္ကေလးက မေႀကာက္ရဘူးလို ့ လွမ္းေျပာတယ္။ "မေႀကာက္နဲ ့" လို ့ သူလွမ္းေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းဟာ က်ေနာ့္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ခြန္အားျဖစ္မလဲဆိုတာ ေျပာတဲ့ႀကယ္ကေလး ကိုယ္တိုင္ သိပါ့မလား မသိဘူး။
"ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္မယ္
အမာ႐ြတ္ေတြကို မပြတ္သပ္ဘဲေနမယ္
အသက္ဝဝရွဴမယ္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ႀကယ္ေရာင္ကင္းမဲ့တဲ့အခါ က်ေနာ္က ဘာနဲ ့ အသက္ဆက္ ျပီး ရွင္သန္ရပါ့မလဲ။ ဘဝရဲ ့ႀကယ္ေရာင္ မလင္းေတာ့တဲ့ေန ့ေတြ အေႀကာင္းကို ႀကိဳျပီးေတြးႀကည့္မိရင္ က်ေနာ့္စိတ္ကိုယ္ က်ေနာ့္ဘာသာ ဓားနဲ ့ ျပန္ျပီး မႊမ္းေနရသလိုပဲ ။ သိပ္နာတယ္ မခံနိုင္ဘူး။ ေႏြးေထြးမႈေတြမရွိေတာ့တဲ့အခါ စိတ္ဟာ ဒီကမၻာရဲ ့ စႀကာဝဠာအစြန္းကေလးဆီမွာ အရွင္လတ္လတ္ႀကီး ေအးခဲေတာင့္တင္းျပီး ေသဆံုးသြားမွာပဲ ေသခ်ာတယ္။
အေျဖာင့္ဆန္လြန္းျပီး မလိမ္မညာတတ္တဲ့ႀကယ္ကေလးကေျပာတယ္ အဆံုးသတ္ကြယ္ေပ်ာက္ဖို
့အတြက္ အလင္းေရာင္ကို ဘယ္သူအရင္ျငွိမ္းမလဲတဲ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ရွင္းပါတယ္
၊ ကံႀကမၼာနဲ ့ ႀကယ္ကေလးလက္ကို အဲဒီအေျဖအပ္ခဲ့လိုက္တယ္။
က်ေနာ္တတ္နိုင္တာက ႀကယ္ကေလး ကို ပိုျပီးျမင္ေပးဖို ့၊ ပိုျပီး နားလည္ေပးဖို ့၊ ပိုျပီးခ်စ္ျမတ္နိုးေပးဖို
့ပါပဲ။ ေလာကမွာ ႀကယ္ကေလးနဲ ့ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ္တတ္နိုင္တာက ဒါပဲကိုး။
အရင္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္လည္း အဆံုးသတ္ေတြကို သိပ္ျပီးသပ္ရပ္ခ်င္ခဲ့ဖူးတာ။ စကၠဴတစ္ရြက္ ပ်က္ဆီး ေဆြးေျမ့ဖို ့အတြက္ ရက္ေပါင္း ကိုးဆယ္ေလာက္လိုသတဲ့ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္သာဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ့္မလဲဆိုျပီး ေတြးႀကည့္ဖူးတယ္။ ႀကယ္ကေလးကိုထားတဲ့ေမတၱာဟာ အဆကိုးဆယ္ ေလာက္ ရွိတယ္ဆိုရင္ တစ္ေန ့နည္းနည္းဆီေလွ်ာ့သြားလို ့ရရင္ စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္ ေဆြးေျမ့ဖို ့ေလာက္ ႀကာမွာလားလို ့ ထင္ျပီးေသြးရူးေသြးတန္း အရင္ဦးေအာင္ထြက္ေျပးဖို ့လည္းလုပ္ခဲ့မိေသးတာ။
"နွစ္ၾကာလာတဲ့အခါ
ကိုယ္ဟာ ရနံ႔သင္းတဲ့ သနပ္ခါးပင္ေလးျဖစ္လာမွာေပါ့
ေနာက္ေတာ့လည္း ကိုယ္ရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း
ကိုယ္အပါအဝင္ တစ္ကမ႓ာလံုးေမ့သြားၾကမွာေပါ့"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္တစ္ဆစ္ဆီစိတ္ပိုင္းျပီး သတ္ပစ္ဖို ့ဆိုတာ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ သိပ္ပင္ပန္းတာပဲ။ ဒီကမၻာေပၚ က နာက်င္စရာမွန္သမွ် အကုန္ႀကံဳဖူးခဲ့ျပီလို ့ ထင္ခဲ့မိတာ မမွန္ဘူးဆိုတာကို အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ သိသြား ေတာ့တာ။ အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္နဲ ့ႀကယ္ကေလးႀကားမွာ ရွိေနတဲ့ ေမတၱာဟာ ဘယ္ေလာက္နက္ေႀကာင္း သိသြားခဲ့ရေတာ့တယ္။ ဒဏ္ရာရျပီး ေခ်ာင္တိုးေနတဲ့ေခြးေလးတစ္ေကာင္အတြက္ ေမတၱာေႏြးေႏြးကေလး ဟာ ဘယ္လိုလံုျခံဳရာလဲဆိုတာကို က်ေနာ္နားလည္ခဲ့ရေတာ့တယ္။
လူဆိုတာ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ သိေပမယ့္္လည္း ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ႀကားမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေသးေသးေလးေတြ အျမဲကပ္ေနေလ့ရွိတယ္ထင္ပါရဲ ့၊ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ဆိုတာအထိ အလင္းေရာင္ကို ေငးႀကည့္ခ်င္ေန ေသးတာပါပဲ။ တစ္ကယ္တမ္းႀကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရဲရင့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေဆာင္ စိတ္ထဲမယ္ လစ္ဟာမႈေတြနဲ ့ ေအးခဲေနေတာ့ အားငယ္တတ္ႀကတယ္ထင္ပါရဲ ့။
တစ္ခါတေလႀကေတာ့လည္း ႀကယ္ကေလးကိုလြမ္းတယ္ဆိုတာ အတူတူရွိေနခဲ့ႀကျပီးမွ ခြဲခြာလိုက္ရလို ့ လြမ္းတာလိုမ်ိဳး။ ေကာင္းကင္ကႀကယ္တစ္စင္းနဲ ့က်ေနာ္နဲ ့ ဘယ္တုန္းကမွ မနီးခဲ့ပါပဲနဲ ့ ရုတ္္တရက္ႀကီး ေဝးသြားသလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရတာ။ စိတ္ဟာ ျပန္ႀကည့့္ႀကည့္ေတာ့ ႀကယ္ကေလးဆီမွာ အေတာ္ေလး နစ္ေနခဲ့ျပီဆိုတာ ေတြ ့ရေပမယ့္ အဲဒါကိုပဲ ေပ်ာ္ေနခဲ့ျပန္တယ္။ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာထက္ လံုျခံုေႏြးေထြး ေနခဲ့တယ္လို ့ ေျပာရင္ရမယ္ထင္တယ္ ၊ ေလာကကို ေႀကာက္ကန္ ကန္ျပီးသာေနလာခဲ့တာ ေႏြးေထြးမႈနဲ ့ ေနသားမက်ခဲ့ရေတာ့ ႀကယ္ေရာင္ေတြထဲ က်ေနာ့္မွာထူးဆန္းေနရျပန္ေရာ။
ႀကယ္ကေလးနဲ ့က်ေနာ္က တစ္ကမၻာထဲမွာေပမယ့္ တစ္ျဂိဳလ္စီသြာျခားေနႀကတဲ့အျပင္ ႀကယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ တန္ရင္ေႀကြမွာပဲေလ။ အခ်ိန္တန္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူဆံုးျဖတ္မွာမွန္းမသိတာက ပိုေႀကာက္ရြံ ့တုန္လႈပ္ စရာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တို ့ ကမၻာရဲ ့ေလာကဓံက ႀကယ္ေတြဆီမွာ မျဖစ္ထြန္းဘူး။ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးဘူး။ ရႈေနတဲ့ေလထုေတြခ်င္းကပါ တစ္ျခားစီထင္ပါရဲ ့။
ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္ႀကယ္ကေလးက တစ္ခါတစ္ခါႀကရင္ အေတာ္ရယ္ရတယ္။ သူ ့ကို က်ေနာ္ စိတ္ဆိုး မိတဲ့ အခါ ဆိုရင္ " မွန္ထဲသြားႀကည့္" လို ့ခိုင္းတတ္တယ္။ က်ေနာ္ကအဟုတ္္မွတ္ျပီး ထႀကည့္မိရင္ သူကေျပာတယ္ " သူကမွန္တစ္ခ်ပ္ပါပဲ" တဲ့။ ႀကည့္တဲ့အတိုင္းပဲ ျမင္ရလိမ့္မယ္လို ့ေျပာတယ္။ ဟုတ္မွာပါေလ ေကာင္းကင္မွာ လင္းလက္ေတာက္ပေနဖို ့ ဆိုတာ မွန္လိုႀကည္လင္ေနမွဘဲ ျဖစ္နိုင္မယ္ထင္တယ္။
"ေနပူသည္ျဖစ္ေစ၊မိုးအံု႔ မိုး႐ြာသည္ျဖစ္ေစ ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြအေပၚအုပ္မိုးကာကြယ္မယ့္ ထီးကေလးတဲ့လား။အားတံု႔အားနာ ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းနည္းရျပန္ပါတယ္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူေျပာသလိုပါပဲ ႀကယ္ကေလးဟာ ႀကည္စင္လွတယ္။ စိတ္အညစ္အေႀကးေတြ ကပ္ျငိဖို ့ အခြင့္အေရးနည္းေအာင္ ဘဝကို လာျခင္းေကာင္းခဲ့တာ မနာလိုခ်င္စရာေတာင္ ေကာင္းတယ္။
ႀကယ္ကေလးကို ႀကည့္ရတာ သိပ္ေဝးလြန္းေတာ့ က်ေနာ့္မွာ အျမဲေတာ့လည္း လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း မျမင္နိုင္ဘူးေပါ့။ ႀကယ္ကေလးကိုစိတ္နဲ ့ ျမင္ရတယ္လို ့ေျပာေပမယ့္ တစ္ခါတေလႀကေတာ့လည္း စိတ္ျမင္ကြင္းမွာပါ မႈန္မိႈင္းသြားျပီး ႀကယ္ကေလးနဲ ့ ေဝးသြားတတ္ေသးတယ္။ အဲဒီလိုအခါေတြဆိုရင္ က်ေနာ္က ေႀကာက္လန္ ့တႀကား ညည္းညဴမိတဲ့အခါ ႀကယ္ကေလးကေျပာတတ္တာက " သြား..မွန္ထဲကိုထႀကည့္တဲ့ "
ကေယာင္ကတန္းနဲ ့ က်ေနာ္ကတစ္ကယ္ထႀကည့္မိတဲ့အခါ "ဘာေတြ ့ရသလဲ" လို ့ သူက ထပ္ျပီးေမးတတ္ ေသးတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္က်ေနာ္ျမင္ရတယ္လို ့ ေျပာတဲ့အခါ "သူက က်ေနာ့္အတြက္ အျမဲတန္း မွန္တစ္ခ်ပ္ ပါပဲ"တဲ့ ။ က်ေနာ္ႀကည့္တဲ့အတိုင္းပဲ အျမဲသူ ့ကိုျမင္ရလိမ့္မယ္တဲ့။
အဲဒီလိုနဲ ့ပဲ ႀကယ္ကေလးကို ေငးႀကည့္ေနမိရင္း တစ္ခါတေလေတာ့လည္း က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ျပန္ေငးႀကည့္မိရင္း ႀကယ္ကေလးနဲ ့က်ေနာ့္ႀကားက ဒဏ္ခံႀကိဳးေလးဟာလည္း နက္သထက္နက္လာခဲ့ေလရဲ ့။ ။
ေမေဇာ္
24.12.2015
အရင္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္လည္း အဆံုးသတ္ေတြကို သိပ္ျပီးသပ္ရပ္ခ်င္ခဲ့ဖူးတာ။ စကၠဴတစ္ရြက္ ပ်က္ဆီး ေဆြးေျမ့ဖို ့အတြက္ ရက္ေပါင္း ကိုးဆယ္ေလာက္လိုသတဲ့ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္သာဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ့္မလဲဆိုျပီး ေတြးႀကည့္ဖူးတယ္။ ႀကယ္ကေလးကိုထားတဲ့ေမတၱာဟာ အဆကိုးဆယ္ ေလာက္ ရွိတယ္ဆိုရင္ တစ္ေန ့နည္းနည္းဆီေလွ်ာ့သြားလို ့ရရင္ စကၠဴျဖဴတစ္ရြက္ ေဆြးေျမ့ဖို ့ေလာက္ ႀကာမွာလားလို ့ ထင္ျပီးေသြးရူးေသြးတန္း အရင္ဦးေအာင္ထြက္ေျပးဖို ့လည္းလုပ္ခဲ့မိေသးတာ။
"နွစ္ၾကာလာတဲ့အခါ
ကိုယ္ဟာ ရနံ႔သင္းတဲ့ သနပ္ခါးပင္ေလးျဖစ္လာမွာေပါ့
ေနာက္ေတာ့လည္း ကိုယ္ရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း
ကိုယ္အပါအဝင္ တစ္ကမ႓ာလံုးေမ့သြားၾကမွာေပါ့"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္တစ္ဆစ္ဆီစိတ္ပိုင္းျပီး သတ္ပစ္ဖို ့ဆိုတာ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ သိပ္ပင္ပန္းတာပဲ။ ဒီကမၻာေပၚ က နာက်င္စရာမွန္သမွ် အကုန္ႀကံဳဖူးခဲ့ျပီလို ့ ထင္ခဲ့မိတာ မမွန္ဘူးဆိုတာကို အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ သိသြား ေတာ့တာ။ အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္နဲ ့ႀကယ္ကေလးႀကားမွာ ရွိေနတဲ့ ေမတၱာဟာ ဘယ္ေလာက္နက္ေႀကာင္း သိသြားခဲ့ရေတာ့တယ္။ ဒဏ္ရာရျပီး ေခ်ာင္တိုးေနတဲ့ေခြးေလးတစ္ေကာင္အတြက္ ေမတၱာေႏြးေႏြးကေလး ဟာ ဘယ္လိုလံုျခံဳရာလဲဆိုတာကို က်ေနာ္နားလည္ခဲ့ရေတာ့တယ္။
လူဆိုတာ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ သိေပမယ့္္လည္း ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ႀကားမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေသးေသးေလးေတြ အျမဲကပ္ေနေလ့ရွိတယ္ထင္ပါရဲ ့၊ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ဆိုတာအထိ အလင္းေရာင္ကို ေငးႀကည့္ခ်င္ေန ေသးတာပါပဲ။ တစ္ကယ္တမ္းႀကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရဲရင့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေဆာင္ စိတ္ထဲမယ္ လစ္ဟာမႈေတြနဲ ့ ေအးခဲေနေတာ့ အားငယ္တတ္ႀကတယ္ထင္ပါရဲ ့။
တစ္ခါတေလႀကေတာ့လည္း ႀကယ္ကေလးကိုလြမ္းတယ္ဆိုတာ အတူတူရွိေနခဲ့ႀကျပီးမွ ခြဲခြာလိုက္ရလို ့ လြမ္းတာလိုမ်ိဳး။ ေကာင္းကင္ကႀကယ္တစ္စင္းနဲ ့က်ေနာ္နဲ ့ ဘယ္တုန္းကမွ မနီးခဲ့ပါပဲနဲ ့ ရုတ္္တရက္ႀကီး ေဝးသြားသလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရတာ။ စိတ္ဟာ ျပန္ႀကည့့္ႀကည့္ေတာ့ ႀကယ္ကေလးဆီမွာ အေတာ္ေလး နစ္ေနခဲ့ျပီဆိုတာ ေတြ ့ရေပမယ့္ အဲဒါကိုပဲ ေပ်ာ္ေနခဲ့ျပန္တယ္။ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာထက္ လံုျခံုေႏြးေထြး ေနခဲ့တယ္လို ့ ေျပာရင္ရမယ္ထင္တယ္ ၊ ေလာကကို ေႀကာက္ကန္ ကန္ျပီးသာေနလာခဲ့တာ ေႏြးေထြးမႈနဲ ့ ေနသားမက်ခဲ့ရေတာ့ ႀကယ္ေရာင္ေတြထဲ က်ေနာ့္မွာထူးဆန္းေနရျပန္ေရာ။
ႀကယ္ကေလးနဲ ့က်ေနာ္က တစ္ကမၻာထဲမွာေပမယ့္ တစ္ျဂိဳလ္စီသြာျခားေနႀကတဲ့အျပင္ ႀကယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ တန္ရင္ေႀကြမွာပဲေလ။ အခ်ိန္တန္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူဆံုးျဖတ္မွာမွန္းမသိတာက ပိုေႀကာက္ရြံ ့တုန္လႈပ္ စရာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တို ့ ကမၻာရဲ ့ေလာကဓံက ႀကယ္ေတြဆီမွာ မျဖစ္ထြန္းဘူး။ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးဘူး။ ရႈေနတဲ့ေလထုေတြခ်င္းကပါ တစ္ျခားစီထင္ပါရဲ ့။
ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္ႀကယ္ကေလးက တစ္ခါတစ္ခါႀကရင္ အေတာ္ရယ္ရတယ္။ သူ ့ကို က်ေနာ္ စိတ္ဆိုး မိတဲ့ အခါ ဆိုရင္ " မွန္ထဲသြားႀကည့္" လို ့ခိုင္းတတ္တယ္။ က်ေနာ္ကအဟုတ္္မွတ္ျပီး ထႀကည့္မိရင္ သူကေျပာတယ္ " သူကမွန္တစ္ခ်ပ္ပါပဲ" တဲ့။ ႀကည့္တဲ့အတိုင္းပဲ ျမင္ရလိမ့္မယ္လို ့ေျပာတယ္။ ဟုတ္မွာပါေလ ေကာင္းကင္မွာ လင္းလက္ေတာက္ပေနဖို ့ ဆိုတာ မွန္လိုႀကည္လင္ေနမွဘဲ ျဖစ္နိုင္မယ္ထင္တယ္။
"ေနပူသည္ျဖစ္ေစ၊မိုးအံု႔ မိုး႐ြာသည္ျဖစ္ေစ ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြအေပၚအုပ္မိုးကာကြယ္မယ့္ ထီးကေလးတဲ့လား။အားတံု႔အားနာ ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းနည္းရျပန္ပါတယ္"
( ျပည့္စံုဝင္း )
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူေျပာသလိုပါပဲ ႀကယ္ကေလးဟာ ႀကည္စင္လွတယ္။ စိတ္အညစ္အေႀကးေတြ ကပ္ျငိဖို ့ အခြင့္အေရးနည္းေအာင္ ဘဝကို လာျခင္းေကာင္းခဲ့တာ မနာလိုခ်င္စရာေတာင္ ေကာင္းတယ္။
ႀကယ္ကေလးကို ႀကည့္ရတာ သိပ္ေဝးလြန္းေတာ့ က်ေနာ့္မွာ အျမဲေတာ့လည္း လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း မျမင္နိုင္ဘူးေပါ့။ ႀကယ္ကေလးကိုစိတ္နဲ ့ ျမင္ရတယ္လို ့ေျပာေပမယ့္ တစ္ခါတေလႀကေတာ့လည္း စိတ္ျမင္ကြင္းမွာပါ မႈန္မိႈင္းသြားျပီး ႀကယ္ကေလးနဲ ့ ေဝးသြားတတ္ေသးတယ္။ အဲဒီလိုအခါေတြဆိုရင္ က်ေနာ္က ေႀကာက္လန္ ့တႀကား ညည္းညဴမိတဲ့အခါ ႀကယ္ကေလးကေျပာတတ္တာက " သြား..မွန္ထဲကိုထႀကည့္တဲ့ "
ကေယာင္ကတန္းနဲ ့ က်ေနာ္ကတစ္ကယ္ထႀကည့္မိတဲ့အခါ "ဘာေတြ ့ရသလဲ" လို ့ သူက ထပ္ျပီးေမးတတ္ ေသးတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္က်ေနာ္ျမင္ရတယ္လို ့ ေျပာတဲ့အခါ "သူက က်ေနာ့္အတြက္ အျမဲတန္း မွန္တစ္ခ်ပ္ ပါပဲ"တဲ့ ။ က်ေနာ္ႀကည့္တဲ့အတိုင္းပဲ အျမဲသူ ့ကိုျမင္ရလိမ့္မယ္တဲ့။
အဲဒီလိုနဲ ့ပဲ ႀကယ္ကေလးကို ေငးႀကည့္ေနမိရင္း တစ္ခါတေလေတာ့လည္း က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ျပန္ေငးႀကည့္မိရင္း ႀကယ္ကေလးနဲ ့က်ေနာ့္ႀကားက ဒဏ္ခံႀကိဳးေလးဟာလည္း နက္သထက္နက္လာခဲ့ေလရဲ ့။ ။
ေမေဇာ္
24.12.2015
No comments:
Post a Comment